Merhaba, sergime hoşgeldiniz.

Duydum ki adıma bir sergi açmaya karar vermişler. Tabi önce şaşırdım, çünkü ben kendimi hep bir Zeytin ağacı olarak gördüm; aşağı yukarı 1200 sene evvel topraktan yeşermiş, gelişmiş, yaşamaya devam eden yalnızca bir zeytin ağacı...

Fakat sonradan anladım, ben, aslında çok değerliymişim. Torlak çiftliğinde geçen son 4 yılım bu büyük cüsseme, mutlak değerimin ne olduğunu hissettirdi.

Fakat sonradan anladım, ben, aslında çok değerliymişim. Torlak çiftliğinde geçen son 4 yılım bu büyük cüsseme, mutlak değerimin ne olduğunu hissettirdi.

Ben, budaklı, girintili çıkıntılı, iri yapımın toprağa tutunan kökleri altında gerçekte bir yolun rehberiyim; doğumu, doğurganlığı, zorlukları, güçlüklere rağmen ayakta kalma mücadelesini, varoluşu simgeliyorum. Ben, bu kaba görüntümün ardında görebilenler için bir hayat felsefesiyim; emekle üretmeyi, üretirken çoğalmayı, çoğalırken paylaşmayı, paylaşırken büyümeyi, büyürken adaletli olmayı temsil ediyorum. Hayata tutunduğum bu çiftlik, iyi ki bana İda adını verdi. Ormanların ölümsüzüyken artık insanların ilham kaynağı oldum. Sergimden ayrılırken sizin bana bakışınız da çok farklı olacak. Asırlar boyu bir ağaç olarak sevilirken, şimdi hayatlara dokunan manevi bir güç olarak size görüneceğim. İda adında bilge bir Zeytin ağacı olmanın büyük gururunu yaşıyorum.